تبیین الگوی جانمایی پایگاه های مدیریت بحران با استفاده از gis ، نمونه موردی شهر تهران منطقه3

رشد سریع و لجام گسیخته­ی شهرنشینی منجر به درهم­ریزی نظام توزیع خدمات و نارسایی سیستم خدماتی است که امروز در شبکه­ی شهری ایران قابل درک است. از جمله مراکز مهم و حساس در حوزه­ی مدیریت بحران که در فاز واکنش، اهمیت حیاتی آن روشن می­گردد، پایگاه­های مدیریت بحران هستند. بدیهی است در مکان­یابی هر نوع کاربری شهری، در نظر گرفتن شرایط آن کاربری کمک شایانی در موفقیت و خدمات­رسانی بهینه­ی آن کاربری خواهد داشت. در این مقاله، با شناخت پایگاه­های مدیریت بحران و کارکردهای آن­ها به درک الزامات ضروری در مکان­یابی این پایگاه­ها خواهیم پرداخت. به این منظور معیارهایی برای مکان­یابی این پایگاه­ها تدوین شده­اند و در بخش تحلیل جهت ارزش­گذاری و اولویت­بندی معیارها، از نظرات کارشناسان استفاده گردیده است و با مطابقت نظرات مذکور با مبانی نظری روش (ahp) به محاسبه­ی وزن معیارها با استفاده از نرم­افزار expert choice)) پرداخته شد. سپس با استفاده از تحلیلگر مکانی سیستم اطلاعات جغرافیایی و تعریف معیارهای مورد نظر به­صورت لایه­های اطلاعاتی، اطلاعات حاصل ترکیب و تحلیل شده و در نهایت ارزش نهایی هر بلوک با توجه به میانگین ارزش  پیکسل­های هر بلوک محاسبه و در نهایت بلوک مناسب برای استقرار این پایگاه­ها ارائه شده است.